ciężar dwuznaczności.

stąpa powoli, kotka na rozgrzanym dachu, balansując na krawędzi,
bez lęku, bez strachu omija westchnienia, gorycze, afekty

łapczywy oddech, spokojne wzruszenie, podmuch wiatru łagodnie zwodzący

otula, ochrania, opuszcza, ucieka, tęsknota, łkanie, zbyt łatwo, zbyt szybko

ostatnie spojrzenie, otchłań zbyt próżna

opada, uderza, wznosi się ponownie

unosi ją wiatr, zbłąkana dusza,
nie wierzy, nie umie, nie chce cierpienia

apatia, uśpienie w letargu goryczy

ciężar niewiary przygniata marzenia.

spojrzeniem Agaty Semeniuk.